Avcı desteği olmadan uçan bombardıman uçaklarına saldırması için tasarlanan Defiant, normal bir avcı uçağı olarak devreye alındı. Dunkirk sahillerinde ve Britanya Muharebesinde savaştı ancak savaşın başlarındaki başarısına rağmen çok fazla kayıp verildi. Gece avcısı olarak yeniden görevlendirildi ve 1940-41 kışında diğer tüm gece avcılarından daha fazla düşman uçağı düşürdü. Boulton Paul Defiant, dünyanın ilk elektronik donanımlı karşı önlem uçağı olmayı başardı.
Gelişim
Defiant uçakları, saatte 290 mil hıza ve 15000 fit irtifaya ulaşabilen taretli bir avcı uçağı talep eden İngiliz Hava Bakanlığı şartnamesi F.9/35’e yanıt olarak tasarlandı. Tasarım, düşman uçaklarının uzun menzilli avcı eskortları olmadan toplu olarak saldıracakları teorisine dayanıyordu. O dönemde uzun menzilli avcı uçakları mevcut değildi. Taretli avcı uçakları bu zaaftan yararlanarak düzen alacak ve kuleye yerleştirilmiş silahlarla düşman bombardıman uçaklarını vurabileceklerdi.
İlk prototip 11 Ağustos 1937’de uçtu ve aynı yıl Kraliyet Hava Kuvvetleri üretim emri verdi. Uçak gemisinden havalanacak şekilde tasarlanan başka bir varyantta aynı yıl test edildi ancak donanma Boulton yerine rakip firma olan Blackburn Aircraft Limited tarafından yapılan B.25 Roc taretli avcı uçaklarını seçti. İlerleyen zamanda ilginç bir şekilde bu uçaklar da Boulton Paul fabrikalarında üretildi.
Defiant taret avcı uçaklarının her birinde, elektrikle ateşlenen dört adet 7,7 milimetre Browning makineli tüfek barındıran SAMM elektro-hidrolik güçle çalışan bir taret vardı. Tipik avcı uçaklarında ortak olan buruna veya kanata monte ileri ateş silahları yoktu. Ancak nişancılar kuleleri doğrudan ileriye döndürebilir ve ateşleme kontrolünü pilota aktarabilirdi. Böylece bu zayıflık telafi edilebiliyordu. Buna rağmen ileri atış modunda, silahlar 19 derece yukarıyı gösterdiğinden ve pilotların silah nişangahları olmadığından isabetli atış yapmak zorlaşıyordu.
Servis
Eylül 1939’da savaş başladığında, yalnızca üç P.82 Defiant Mk. I taret avcı uçağı teslim edilmişti. Ancak savaşla birlikte üretim hızlandı ve 713 adet Defiant Mk. I üretildi.
Gece avcı eğitimleri Şubat 1940’ta başladı. İlk operasyonel sorti 12 Mayıs 1940’ta 66 No lu filodan 6 Spitfire uçağıyla birlikte bir Alman bombardıman oluşumuna saldırdıklarında gerçekleşti. Ertesi gün Defiant avcı uçakları 4 Alman Ju 87 Stuka uçağını düşürdü. Ancak 6 Defiant uçağı, Bf109 E uçaklarına önden saldırı sırasında kaybedildi.
Defiant’ın en iyi günü 29 Mayıs 1940’tı. 264 Nolu Filo o gün 19 Ju 87 Stuka, 9 Bf110 Ağır Avcı uçağı, 8 Bf109 Avcı Uçağı ve 1 Ju 88 dahil olmak üzere 2 sortide toplam 37 uçak düşürdü.
Erken dönem Defiant başarıları Hurricane uçaklarına olan benzerliğine bağlandı. Alman pilotlar onlara yukarıdan ve arkadan saldırmaya çalışıyor böylece uçağın taretinin ateş hattına giriyorlardı. Zamanla Alman pilotlar tarafından tanınan uçaklara savunmasız oldukları önden ve alttan saldırılar düzenlendi.
Defiant filolarının neredeyse tamamı Britanya Muharebesi sırasında yok edildi. 1940 Ağustos sonunda bu uçaklar gündüz kullanımdan çekildi. Defiant, biraz daha uygun olduğu gece avcısı rolüne geçti. Uçaklara nispeten yeni ve gizli bir Airbourne Interception Mk. IV radarı eklendi. Defiant’ın 1940-41 kışında İngiltere’nin gece savunmasının bir parçası olarak başarıya ulaşması gece avcısı rolündeydi. Bu süre zarfında, diğer çağdaş gece uçaklarından daha fazla düşman uçağı düşürdüler. Gece avcıları için daha yeni uçakların piyasaya sürülmesiyle, 264 No’lu Filo, Defiant’ı bu rolde en son kullanan filo oldu.
Teknik Özellikler
| Hız | Menzil | İrtifa | Silah | |
| Defiant Mk I | 304 mph | 465 miles | 30,350 ft | 4 adet 0.303-in makineli tüfek |
| Defiant Mk II | 313 mph | 480 miles | 30,348 ft | 4 adet 0.303-in makineli tüfek |
İlk yorum yapan olun